kość koś·ć

kość koś·ć
-ci, -ci; gen pl -ci
1. f
1) (człowieka, zwierzęcia) bone
2) (w komputerze) chip
2.
kości pl (gra) dice

wieża z kości słoniowej — ivory tower

spadek był kością niezgody między nimi — the inheritance was a bone of contention between them


Nowy słownik polsko-angielski. 2014.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • КАРНИТИН — (от лат. саrо, род. падеж carnis мясо) (бетаин 3 гидрокси 4 триметиламиномасляной к ты, витамин В т) , мол. м. 161,21; бесцв. кристаллы; т. пл. L и D, L K. соотв. 142 и 197 212 °С (с разл.); для L K. [a]D20 Ч30,9° (вода); гигроскопичен,… …   Химическая энциклопедия

  • кость — и ж., укр. кiсть, род. п. кости, ст. слав. кость ὀστέον кость , болг. кост, сербохорв. ко̑ст, род. п. ко̏сти, словен. kȏst, род. п. ȋ, чеш. kost, слвц. kоst᾽, польск. kosc, в. луж., н. луж. kosc. Родственно лат. соstа ребро , ср. сербохорв.… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • kost — kȏst ž <I kȍsti/kȍšću, N mn kȍsti, G kòstī/kòstijū> DEFINICIJA 1. tvrdi dio tijela od kojeg se sastoji skelet [ključna kost; bedrena kost] 2. (mn) a. tijelo b. trup, prsni koš [pasti na kost] SINTAGMA riblja kost uzorak (tkanine, na… …   Hrvatski jezični portal

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”